به گزارش خبرنگار جوان فردا javanefarda.ir به نقل از گروه سیاسی: اقدام نامه احمدینژاد به اوباما از سوی کاربران شبکههای اجتماعی و حتی سایتهای نزدیک به تفکرات احمدینژاد بیش از آنکه جدی گرفته شود دستمایه طنز شده است. به غیر سایت نزدیک به او که با نشر پیامهای حماسی تلاش کرده تاثیر مثبت این نامه را به دیگران متذکر شود. نوشتن و ارسال نامهای که از منظر نزدیکان احمدینژاد و شخص وی میتواند تاثیرگذار واقع شود را کاربران ایرانی در کمتر از یک ساعت بعد از انتشار نامه در فضای عمومی آن را به شوخی و طنزی تلخ مبدل ساختند. طنزی که از دل سیاستها و عملکرد اجرایی رئیس دولت نهم و دهم بیرون آمده است و برای اکثر مردم ایران چندان غریب و ناآشنا نیست.
نامهنگاری میکنم چون انتخابات نزدیک است!
چرا هیچکس نامه احمدینژاد را جدی نگرفت؟
کد مطلب : ۱۱۳۴۵۵
رضا صادقیان
به گزارش خبرنگار جوان فردا javanefarda.ir به نقل از گروه سیاسی: اقدام نامه احمدینژاد به اوباما از سوی کاربران شبکههای اجتماعی و حتی سایتهای نزدیک به تفکرات احمدینژاد بیش از آنکه جدی گرفته شود دستمایه طنز شده است. به غیر سایت نزدیک به او که با نشر پیامهای حماسی تلاش کرده تاثیر مثبت این نامه را به دیگران متذکر شود. نوشتن و ارسال نامهای که از منظر نزدیکان احمدینژاد و شخص وی میتواند تاثیرگذار واقع شود را کاربران ایرانی در کمتر از یک ساعت بعد از انتشار نامه در فضای عمومی آن را به شوخی و طنزی تلخ مبدل ساختند. طنزی که از دل سیاستها و عملکرد اجرایی رئیس دولت نهم و دهم بیرون آمده است و برای اکثر مردم ایران چندان غریب و ناآشنا نیست.
پرسش از بدهی بابک زنجانی به دولت-ملت ایران، طرح سئوال از واریز غیرقانونی و بدون مجوز یکصد و شصت میلیارد ریال به حساب دانشگاه ایرانیان، پرداخت وامهای بیبازگشت و بیحساب در دولت نهم و دهم به برخی از ویژهخواران، کشف فسادهای مالی گسترده در سازمانهای مختلف و مواردی دیگر را به صورت طنز ذکر نمودند. مواردی که سه قوه کشور همچنان درگیر آن مسائل هستند و گویا گرههای فروبسته در دولت احمدینژاد آنقدر کور و چندلایه است که با گذشت سه سال از رفتن دولت وی دولتمردان جدید تنها موفق به کشف و طرح مسئله فسادهای مالی شدهاند و هنوز راهی برای حل اساسی آن نیافتند. حال در چنین وضعیتی نامهای نوشته میشود و از حق و حقوق از دست رفته مردم ایران در بخش مالی سخن به میان میآید، چنین نامهای با توجه به سوابق اجرایی و عملکرد دولت نهم و دهم بیش از آنکه مهم تلقی گردد، چون جدی نیست و نمیتواند باشد به طنز نزدیک میشود.
در میان روسای جمهوری در ایران، احمدینژاد بیش از دیگران به مسئولان ارشد کشورهای اروپایی و آمریکا نامه نوشته است، حرکتی ناب، خطشکن و ساختارشکن از منظر اهالی رسانه در دولت وی! حرکتی که از سوی مشاوران ایشان به عنوان دیپلماسی نامهنامگذاری شد و حداقل آنکه در نشریات دور دوم ریاست جمهوری او بیش از ۵۰ مقاله در تایید دیپلماسی نامه مقاله و یادداشت نوشته شد.
نامههایی که البته پاسخی دریافت نکرده ولی شخص ایشان و مشاوران وی باور دارند هر کدام از این نامهنگاریها تاثیرگذار بوده است و باعث شده فصلینو در روابط کشورها ایجاد گردد؛ اینکه نمیتوانند مصادیق و خروجی این تاثیرگذاریهای کلان و کوچک را نشان دهند خود داستان دیگری است.
براساس کدام برداشت از وضعیت امروز جهان و قدرت روسای دولتهای دیگر اقدام به نوشتن و ارسال نامه میکنند؟ خروجی و آورده هر کدام از نامهنگاریهای انجام شده در دولت اول و دوم ایشان دقیقا چه بوده است؟ بدونتردید شخص احمدینژاد و مشاوران وی بر اساس سالها فعالیت در مشاغل سیاسی و رسیدن به فهم نسبی در حوزه سیاست خارجی میبایست بدانند دیپلماسی عمومی و به دنبال آن نامهنگاریهای پی در پی زمانی تاثیرگذار خواهد بود که حاوی پیامی روشن و شفاف در عرصه سیاست خارجی برای کشور مورد نظر باشد.
نمیشد هر سال در مجمع عمومی سازمان ملل حضور یافت و اقدام به سخنرانیهای هیجانی در سالنی با حداقل جمعیت نمود و تمام ارکان جامعه جهانی را براساس ظلم و ستم تصویر کرد و خواستار پیادهسازی نظمینوین در خصوص رابطه با کشورها بود و در گام بعد در صدد نامهنگاری برآمد و دیگران را نصیحت به انجام امری کرد! بروز چنین عملی، نامهنگاری و ارسال نامه با بیان سخنان تهاجمی و نفیگونه در عرصه جهانی ناهمگون است. هدف نامهنگاری اخیر رئیس دولت نهم و دهم بیش از آنکه بروندادی در حوزه سیاست خارجی داشته باشد نگاهش به سوی داخل است، دغدغه خیز برداشتن دوباره برای کسب صندلی ریاست جمهوری در دوره دوازدهم را فریاد میزند و این خواسته را مخفی نمیدارد.
تجربه هشت سال ریاست جمهوری احمدینژاد نمایان ساخت کاغذپاره خواندن تحریمها، ارتباط با کشورهای کوچک و غیر تاثیرگذار در جهان و اتکای بیش از حد به دیپلماسی عمومی و دلسپردن به سخنرانیهای احساسی سرانجامی جزء تحریمهای همهجانبه از سوی سازمان ملل و کشوری اروپایی و آمریکا نمیتواند داشته باشد. تجربهای تلخ که سبب شد بدترین و ظالمانهترین تحریمها علیه ملت ایران را شاهد باشیم. سومین نامه احمدینژاد به اوباما تلاش میکند زمینه حضور در فضای عمومی و فراتر از شهرستانهای کوچک برای سخنرانیهای او را بیش از پیش فراهم آورد و چه عملی کمهزینهتر و خنثیتر از نامهنگاری با رئیس دولتی که کمتر از یکصد روز به پایان ریاستش مانده است؟