جوان از منظر امام خمینی ره /یاس و نا امید و امیدواری از منظر امام خمینی ره

جوان از منظر امام خمینی ره /یاس و نا امید و امیدواری از منظر امام خمینی ره

امام خمینی ره : من امیدوارم خدای تبارک و تعالی به شما جوانها عزت، سلامت و سعادت عنایت فرماید. من از خدای تبارک و تعالی استقلال کشور خودمان را و آزادی خودمان را مسئلت می کنم. شما جوانها که در این مدت زحمت کشیدید، و از حالا به بعد هم وظیفه دارید، شما ذخیرۀ ما هستید و من خدمتگزار شما هستم
دیدگاه امام در مورد جوانان کشور ایران

دیدگاه امام درمورد جوانان کشور ایران نشان از جایگاه بلند جوانان است . واین جمله امام که فرمودند

(من امیدوارم خدای تبارک و تعالی به شما جوانها عزت، سلامت و سعادت عنایت فرماید. من از خدای تبارک و تعالی استقلال کشور خودمان را و آزادی خودمان را مسئلت می کنم. شما جوانها که در این مدت زحمت کشیدید، و از حالا به بعد هم وظیفه دارید، شما ذخیرۀ ما هستید و من خدمتگزار شما هستم)

این جملات امام را میتوان در چند بخش مورد بررسی قرار داد

1. من امیدوارم خدای تبارک و تعالی به شما جوانها عزت، سلامت و سعادت عنایت فرماید. 
2. چرا امام کلمه امیدواری را در اولین قسمت جمله آورده است ؟  چون امام همیشه با توکل بر خدا کار را شروع می کرد و امیدوارانه وارد حل موضوع میشد . با نا امیدی نمی توان بر مشکلی پیروز شد . یاس و نا امیدی در شروع کار نتیجه نخواهدداشت

   منتظر ماندن برای خدا به معنی منفعل بودن نیست. به این معنی نیست که بیکار بایستیم، به آسمان خیره شویم و منتظر یک میلیارد باشیم که خداوند از آن بالا برایمان می‌فرستد.

   زندگی در هیچ زمانی  کامل نیست. همیشه طوفان‌ها می‌آیند و می‌روند.فراز نشیبها در زندگی زیاد است

   اگر احساس ناامیدی می‌کنیم؟ به بالا نگاه کنیم! خدا بزرگ است. خدا یار همیشگی مخلوق است .

   روز های سخت دوران آموزش است مانند دست اندازهائی است که موجب سرعت در زندگی میشود .

   خداوند از روزهای سختی که برایمان بوجود می آید برای بیرون کشیدن ما از افسردگی و ناامیدی و قوی کردن ما استفاده می‌کند.

   نباید دلسرد وناامید  شویم. همیشه امید وجود دارد. مگر از خدا دور باشیم .

   سختی‌ها بدون ایمان بخدا معمولاً باعث می‌شوند احساس تنهایی کنیم.

   آدمها هر روز با مشکلات زیادی روبه‌رو می‌شوند. در این زمانی که مشکلات اقتصادی زیادی وجود دارد، به ایمانتان تکیه کنید و بدانید که خداوند بزرگتر از آن سختی‌هایی است که برایتان پیش آمده است.

   امید اعتمادی است که همه ما دوست داریم داشته باشیم.امید بدون ایمان محقق نمیشود امید بدون برنامه محقق نمیشود

   اولین کاری که بعد از احساس ناامیدی انجام می‌دهید چیست؟

   به زانو می‌افتید و دعا می‌کنید و حکمت خدا را طلب می‌کنید.

   یا به رختخواب می افتید و آرزوی مرگ می‌کنید؟

   وقتی ناامیدیم، داشتن امید کار سختی است . چون با نا امیدی خدا را از دست داده ایم باید رو به خدا کنیم و امیدوار باشیم  .

   زندگی هیچوقت بیهوده نیست اگر هم به نکته نا امیدی  برسید

   باید به نقطه‌ای در زندگیتان برسید که دیگر نتوانید ادامه دهید. گناهتان، گذشته‌تان، سختی‌ها و مشکلاتی که هر روز با آنها دست و پنجه نرم می‌کنید، ظاهرتان یا وضعیت زندگیتان. وقتی هیچوقت به آن نقطه نرسید که تغییرات مثبت در زندگیتان به یک انتخاب تبدیل شود، زندگیتان پوچ و بیهوده خواهد بود.

   وقتی باین نقطه رسیدی بدان خدا را از دست دادیه اید. از قدرت خدا غافل شده اید دستهای غیب خدا را در جامعه از دست داده اید و فقط به یک حیوان درنده ای که بجز خود دیگران را آفتی نمیتواند برساندمانند این مَثَلِ مشروحی که کوکاکولا خود را برای مصرف دیگران آماده میکند با صدای گازی خود میجوشد . یا مَثَلِ یک دیوانه ای که میخواهد از تیمارستان فرار کند

   به یک بطری کوکاکولا نگاه کنید. نیمی از آن را بنوشید و بعد بگذارید زمین. نگاه کنید مایع درون آن چه می‌کند. تلاشی بیهوده دارد و به ناکجا می‌رود، مگر اینکه محتوی بطری را بیرون بریزید. اما سر و صدا کرده و داخل محدوده ظرف می‌جوشد. هیچ هدفی جز مصرف شدن ندارد.

   چگونه بسوی آزادی انسانیت قدم برداریم .

   اگر به قدم زدن در جاده پهناور ناامیدی ادامه دهید، درست مثل محتوی آن بطری خواهید شد. مثل امید یک دیوانه برای فرار از تیمارستان و نداشتن قدرت لازم برای آن. باید اولین قدم به سمت آزادی را برداریم. باید از محیط ناامیدکننده اطرافتان پا را بیرون گذاشته و بقیه را به خدا بسپارید.

   آدمها همیشه دور انتخاب‌ها، افسوس‌های گذشته و سختی‌هایی که برایشان پیش آمده می‌چرخند. روز به روز، محیط به دیوی برای آنها تبدیل می‌شود که ذهنشان را به اسارت می‌کشد. توانایی فرار ندارند. ناامیدند. احساس گم‌گشتگی کرده و تصور می‌کنند هیچکس دوستشان ندارد.

   چون امید اعتمادی در اعماق وجود ماست باید این زنجیرهای نا امیدی را پاره کرد و به آزادگی مردانگی رو اورد و خدا را پیدا کرد.

   بعد در اوج سختی‌ها و مشکلات به سمت خدا فریاد می‌کشند که آنها را از این ناامیدی نجات دهد. امید اعتمادی در اعماق وجود ماست که قدرت لازم برای وارد عمل شدن و رسیدن به هدفمان را به ما می‌دهد.

   ایمان یعنی اعتقاد به چیزی که قادر به دیدن آن نیستید. امید یعنی دوست داشته باشیم چیزی که ایمانمان می‌خواهد به ما نشان دهد را ببینیم. این دو در کنار هم هستند و نمی‌توان آنها را از هم جدا کرد.

   من در شرایط سختی در زندگی خود قرار داشتم و دیگر قادر نبودم قدمی به جلو بردارم. قادر به تامین خود و خانواده‌ام نبودم. نه ماشینی داشتم،  نه پولی. ساختمان درست کرده بودم بدهکار شدم .از خجالت نمی‌توانستم سرم را بلند کنم. تابحال چنین شرایطی داشته‌اید؟ این یعنی فقر. این یعنی حتی برای کوچکترین نیازهای روزانه‌تان هم سختی بکشید.

   روزی بود پول نان بچه ها را نداشتم روزی بود برای رفتن به سر کار چند کلیومتر پیاده می رفتم

   و مسئله ناراحت‌کننده این است که خیلی‌ها حتی شرایطی بدتر از من داشتند. در زندگی به نقطه‌ای می‌رسیم که می‌توانیم تصمیم بگیریم جاده‌ای که پیش روی داریم را ادامه دهیم یا ایستاده و صبر کنیم. و مطمئناً وقتی ناامیدانه نیاز به کمک داریم، صبر کردن برای خدا بسیار سخت است.

   خداوند راهی دارد که به ما نشان می‌دهد تا چه اندازه مهم هستیم. همه ما برای دلیلی به دنیا آمده‌ایم و سختی‌ها و ناامیدی‌هایی که برایمان پیش می‌آید اهمیتی ندارند.

   شما بیهوده و بی‌دلیل برای گذراندن این زندگی کوتاه به دنیا نیامده‌اید.

   منتظر ماندن برای خدا به معنی منفعل بودن نیست. به این معنی نیست که بیکار بایستید، به آسمان خیره شوید و منتظر یک میلیارد باشید که خداوند از آن بالا برایتان می‌فرستد.

   امید یک عمل است. اگر فقط یک جرقه از آن در روحتان وجود داشته باشد، خیلی زود ایمان صدایتان می‌کند که پایتان را بیرون گذاشته و کاری برای ناامیدی‌تان بکنید. خداوند در هر کدام از ما قوه درک و بصیرت قرار داده است. قدرتی درون ما قرار داده که باعث می‌شود بتوانیم در برابر سختی‌ها بایستیم.

   امیدتان را از دست ندهید. احساس ناامیدی کردن درد بزرگتری است تا قدم بیرون گذاشتن و با کمک ایمان به خدا کاری برای تغییر شرایط انجام دادن. خدا بزرگ است و شما را برای هدفی مهم خلق کرده است. اینطور به آن نگاه کنید، احساس ناامیدی کردن فقط شما را عقب می‌اندازد و در هم می‌شکند. پس بایستید، به بالا نگاه کنید و در دریای ناامیدی غرق نشوید. خدا بزرگ است و بیشتر اوقات او تنها کسی است که می‌توانید در زمان سختی‌ها برای کمک به سراغش بروید.

   امام خمینی ره وقتی کلمه امیدوارم را در اول جمله اورده است نشان از این است که امام کلمه نا امیدی را با توکل بر خدا در وجودش حذف کرده است . چون ایمان را در کنار امید میداندو امید را بدون ایمان نمیداند نابودی کردن یاس و نا امیدی ایمان داشتن به خدا ست .

   در کلمات بزرگان دقت کنیم درسهای بزرگی برای پیشرفت زندگی خود می آموزیم . و عبرت یا الگو برای دیگران میشویم تا از ناامیدی رو به امید برگردند و صدای ایمان درونی خودرا خوب بشنوند که دستهای غیب خداوند در جامعه زیاد است .

در تکمیل این تحلیل از سایت مردمان از مطلب چگونه با نا امیدی مقابله کنیم ؟استفاده کرده ایم .