تا عدالت برنگردد، حجاب هم برنمی‌گردد.

حالمان بد است، ما بی‌حیا نشدیم، شما بی‌عدالت شدید* خیابان‌های این شهر دیگر بوی زندگی نمی‌دهند.

خیابان‌های این شهر دیگر بوی زندگی نمی‌دهند. بوی دود می‌آید، بوی ناامیدی، بوی سیگار و مشروب و مخدرهای دخترانی که در هجده‌سالگی پیر شده‌اند. پسرانی که خندیدن را یادشان رفته و فقط بلدن مصرف کنند؛ مصرفِ «گل»، مصرفِ مشروب، مصرفِ امید. این جامعه آرام آرام دارد پوسیده می‌شود، نه از بی‌دینی مردم، از بی‌عدالتی صاحبان قدرت.