جایگاه و اهمیت خبرنگار در جامعه

جایگاه و اهمیت خبرنگار در جامعه

در دنیای امروز با توجه به شتاب و سرعت گردش اطلاعات و تحولات ،سیاسی فرهنگی و اجتماعی برحسب ضرورتهای اجتناب ناپذیر ،جوانان نقش کلیدی رسانه ها به هیچ عنوان کتمان پذیر و فراموش شدنی نیست. در ایجاد بسترهای اطلاع رسانی و نیز تسهیل کننده رشد آگاهی و افکار عمومی جامعه در حوزههای مختلف نقش خبرنگار انکار ناپذیر است به طوری که در دنیای امروز و جامعه مدنی رسانه ها یکی از ارکان آگاهی بخشی و نقش آفرینی در ساختاردهی و مهندسی فرهنگی اجتماعی و فرهنگ عمومی در جامعه قلمداد می.شود به همین دلیل کشور نیز متناسب با سیر تحولات اجتماعی و فرهنگی و به ویژه در سالهای پس از انقلاب با موج فزاینده در نهضت رسانه ای به گونه ای روبه روست. به موازات حرکت انقلاب و در سالهای اخیر بر حسب نیاز حتی سلیقهای صنفی و همینطور خدماتی در رسانه ها به حوزههای ،سیاسی اجتماعی و فرهنگی و بعضا دیدگاههای جناحی باعث شده تا جامعه با رشد روز افزون رسانه به لحاظ کمی و نیز کیفی روبه رو .شود با این حال همچنان در مقایسه با کشورهای غربی و جوامع توسعه یافته نیاز به رشد وسیع تر و گسترده تری دیده می.شود قطعا نقش رسانه ها را نمیتوان در زمینههای یاد شده کتمان کرد؛ از خبرنگاران شاید به عنوان مخلص ترین صمیمیترین و نقش آفرین ترین قشر بیش از اقشار و صنوف دیگر و افرادی کوشا در جهت ارتقای فرهنگ عمومی جایگاه فرهنگی و سیاسی جامعه میتوان یاد کرد و به عبارتی میتوان گفت که مجاهدت و تلاش مخلصانه رسانه ها با توجه به مکانیزمهایی از طریق دستگاههای ذیربط در حوزه اداره کل مطبوعات و وزارت ارشاد اسلامی و سایر مراجع دیده شده است به تناسب نقش جایگاه شان و رسالت خطیر و پراسترسی که رسانه ها و خبرنگاران دارند به لحاظ تسهیلات اجتماعی و رفاهی برای این قشر پیش بینی های لازم نشده است و ضروری به نظر میرسد کشور به موازات رشد فرهنگ عمومی و سیر تحول تکنولوژی صنعت و دفاع و شادابی و پویایی ساختار ،مدنی جامعه به رسانه ها بیشتر از اصناف دیگر توجه کند؛ چراکه خروجی دستاورد و کارکرد کار رسانه اهالی و اصحاب رسانه در واقع به نفع چشم انداز عمومی فرهنگ جامعه خواهد بود. متاسفانه کشور فاقد مکانیزم لازم برای توجه به مباحث رفاهی و افتهایی است که در واقع رسانه ها و اساسا ژورنالیسم در ایران با آن روبه روست. این مساله شاید نشأت گرفته از عدم تامین رسانه و اهالی رسانه و در کنار آن بی ثباتی و فقدان امنیت شغلی برای بسیاری از روزنامه نگاران است همه این مسائل باعث شده که کشور فاقد رسانههای پویا و کارآمد باشد؛ به همین خاطر بخش عمده ای از رسانه های داخلی در راستای تامین منافع شرایط و مصلحت اندیشیهای جریاناتی خاص پیش می روند که البته این موضوع بد به نظر نمیرسد در کل برای جامعه ایرانی که ضریب هوشی بسیار بالا و برخوردار از نیروی جوان و مستعد و از همه مهمتر برخوردار از ساختار پویا در حوزه تحول در علوم انسانی و سیاسی است متاسفانه این یک ضعف محسوب میشود و میطلبد که دستگاههای ذی ربط و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به صورت خاص و همین طور سایر ارگانهای مربوطه به خصوص وزارت کار و امور اجتماعی برای حفظ ساخت شان منزلت و استقلال اهالی رسانه و خبرنگاران از یکسو و همین طور به رشد عمومی و فزاینده رسانه ها و آزاد اندیشی اهالی رسانه یاری برسانند تا خبرنگاران گرفتار دغدغه های معیشتی و نیازهای اولیه نباشند. البته روز خبرنگار میتواند یک فرصت و بهانه بسیار خوبی باشد تا به دغدغه ها مشکلات و معضلات این صنف توجه شود. صنفی که در طول سال نگران سایر قشرها هستند و شاید روایتگر و پیام رسان دغدغه های همه اقشار جامعه باشند، این روز میتواند فرصت مناسبی باشد تا در حقیقت دغدغه ها و معضلات اهالی رسانه ،یاد مورد بررسی و حل و فصل قرار گیرد