نگاهی به زندگی کودکان طلاق
نگاهی به زندگی کودکان طلاق دکترکریم یزدانی هوجقان دکترای جامعه شناسی دور کردن فرزندمان از فکر های استرس زا و اضطراب آور و نگران کننده ،سبب می شود تا فرزندانمان انسانهای توانمندی باشند. هر کودکی دوست دارد هم آرامش درونی و هم آرامش بیرونی راداشته باشد. اگر می خواهید فرزندتان انسانی پر توان باشد باید […]
نگاهی به زندگی کودکان طلاق
دکترکریم یزدانی هوجقان
دکترای جامعه شناسی
دور کردن فرزندمان از فکر های استرس زا و اضطراب آور و نگران کننده ،سبب می شود تا فرزندانمان انسانهای توانمندی باشند.
هر کودکی دوست دارد هم آرامش درونی و هم آرامش بیرونی راداشته باشد.
اگر می خواهید فرزندتان انسانی پر توان باشد باید محیطی آرام و مثبت و سودمند را برایشان فراهم کنید.
و چنانچه با فرزندخود، برخورد خشن و تند داشته باشید دیگر از آنها انتظار آرامش درونی نباید داشته باشید.
متاسفانه طلاق در جامعه رو به افزایش است و به ناچار تعدادی از کودکان ،طلاق پدر ومادر خودشان را تجربه خواهند کرد. و برای افراد درگیر این واقعیت تلخ، دردناک است. به ویژه برای کودکان تلخ تر.
برای افراد بزرگسال راه‌های همچون مشاوره، و ارگان های مانند بهزیستی، کمیته امداد، و مراکز امور خانواده بعنوان کمک دهنده و یاری گر وجود دارد.
حال سوال این است برای فرزندان طلاق چه ارگان و نهادی وجود دارد؟؟؟ و چکار میشود برای این قشر تلخ دیده کرد؟
بچه ها دچار آسیب جدی می‌شوند چون بچه های طلاق ممکن است مسولیت های بر عهده بگیرند که ورای سطح توانایی شان باشد و آن مسولیت ها را انجام دهند.
تحقیقات نشان داده که خطر اصلی طلاق ،اثر منفی آن بر رشد کودک است. این کودکان احساس ترس و ناامنی می کنند. و ممکن است در سال‌های بعد به صورت نشانه های روان تنی بروز دهند و به رفتارهای خطرناک درگیر شوند یا اینکه در پیشرفت تحصیلی شان افت داشته باشند. همچنین طلاق والدین می تواند یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار در ایجاد اختلالات رفتاری از جمله پرخاشگری در کودکان باشد. زمانی که استرس طلاق بر کودک غالب میشود ، کودک به احساس نگرانی پرخاشگری و …. مستعد میشود.
با کودکان طلاق باید حمایت از سوی والدین صورت گیرد. پدر ومادر باید قبل از طلاق در مورد جدایی شان با فرزند یا فرزندانشان صحبت کنند.
باید برای بچه ها توضیح شفافی دهند و آنها را آماده کنند که درحال طلاق هستند. یعنی درک طلاق ،که والدین یک اشتباهی در ازدواج خود داشته اند ولی نسبت به فرزند و خانواده پایبند هستند.
هرکدام از پدر ومادر نباید همدیگر را در حضور فرزند تخریب کنند. چون باعث اضطراب دوبرابر، و تعارض بیرونی و محیطی فرزند میشود. پدر و مادر هر کدام باید به بچه ها کمک کنند تا زندگی خود را سر وسامان دهند و اجازه ندهند تمام فعالیت های بچه ها تحت تاثیر طلاق آنها قرار بگیرد.
