عادلی،رییس سابق بانک مرکزی : در میان مدت و بلند مدت به ورطه سقوط کشیده خواهیم شد
عادلی،رییس سابق بانک مرکزی : در میان مدت و بلند مدت به ورطه سقوط کشیده خواهیم شد به دلیل تحریم‌ها روابط عادی تجاری‌مان را از طریق یک «شبکه قاچاق تجاری» انجام دهیم محمدحسین عادلی، سفیر سابق ایران در ژاپن، کانادا و انگلیس می گوید: برای اقتصاد امروز ما گزینه ادامه روند موجود یک ناگزینه است. […]
عادلی،رییس سابق بانک مرکزی : در میان مدت و بلند مدت به ورطه سقوط کشیده خواهیم شد
به دلیل تحریم‌ها روابط عادی تجاری‌مان را از طریق یک «شبکه قاچاق تجاری» انجام دهیم
محمدحسین عادلی، سفیر سابق ایران در ژاپن، کانادا و انگلیس می گوید: برای اقتصاد امروز ما گزینه ادامه روند موجود یک ناگزینه است. برای مثال آیا می‌توان حدود ۲۰۰ میلیارد دلاری که وزیر نفت برای حفظ و نگهداری وضع موجود نفت و گاز نیاز دارد با درآمد ۶۰ میلیارد دلاری تامین کرد؟
۶۰ میلیارد دلاری که یک‌سوم آن فقط برای غذا و دارو باید صرف شود. برای حل بحران آب در ۵ سال آینده به چند ده میلیارد دلار نیاز داریم. و الخ. بنابراین موضوع ما بسیار روشن است.
به گمان من وضعیت فعلی اقتصادی ما در دنیا، قطعا نوعی شرایط جنگی به شمار می‌آید که خسارات‌اش حتی سخت‌تر و مهلک‌تر از جنگ هشت‌ساله است.
حتی کشورهای همسایه یا کشورهای قدرتمند مانند چین و روسیه نتوانسته‌اند مادامی که ما در تحریم به سر می‌بریم با ما روابط عادی تجاری و مالی بر قرار کنند. وضعیت ما به‌گونه‌ای است که اکنون با هیچ کشوری روابط اقتصادی، تجاری و بانکی عادی نداریم. زیرا در تحریم به سر می‌بریم.
برای روابط عادی بانکی هم باید مانند بیش از ۱۹۰ کشور جهان به اف‌ای‌تی‌اف بپیوندیم. آیا از خود نمی‌پرسیم چرا تنها کشورهایی که استانداردهای اف‌ای‌تی‌اف را هنوز قبول نکردند، کشورهایی مانند کیمن آیلند، نیووی، سودان جنوبی و کره شمالی هستند و ما خود را در زمره این کشورها می‌گذاریم؟ موضوع اف‌ای‌تی‌اف حتی می‌تواند جدا از مذاکرات جاری انجام شود. نباید اف‌ای‌تی‌اف را سیاسی کرد و آن را بخشی از مذاکرات هسته‌ای دانست.
مسلما اگر برجام در اوایل سال ۱۴۰۰ و یا حتی در نیمه اول سال ۱۴۰۱ به انجام می‌رسید خسارت‌هایی که تاکنون داشتیم یا اصلا نداشتیم و یا در حداقل داشتیم. هم خسارات اجتماعی و سیاسی و هم خسارات اقتصادی و روانی بر جامعه نبود یا بسیار کمتر بود. خسارات بین‌المللی ما بسیار زیاد بوده است.
این خسارات قابل احصا و قابل جبران نیست. فقط در بخش پولی تورم تحمیل‌شده و کاهش ارزش پول می‌توانست تا این حد نباشد. برای مثال یک میلیون تومان فروردین‌ماه ۱۴۰۰ در پایان بهمن‌ماه ۱۴۰۱ فقط ۵۰۷ هزارتومان ارزش دارد. یا یک میلیون تومان فروردین‌ماه ۱۴۰۱ در پایان بهمن ۱۴۰۱ فقط ۶۶۴ هزار تومان ارزش دارد.
