ای کسانی که ولایت پذیرید، ولایت پذیرید.
در گزارش رسمی مجلس اشاره‌هایی به آن‌ها شده است و به چهره‌های اصولگرایی مثل لاریجانی، توکلی، مطهری، افروغ و … هم رحم نمی‌کنند چه برسد به دیگران و علیه آن‌ها شعار مرگ بر ضد ولایت فقیه سر می‌دهند و جلسات را بر هم می‌زنند کی کی قرار است یاد بگیرند که همین رهبری که در ظاهر سنگش را به سینه می‌زنند اعلام کرده است که چنین رفتارهایی خلاف شرع است.
ای کسانی که ولایت پذیرید، ولایت پذیرید
کپی برداری از سایت انصاف نیوز محمد توکلی در یادداشتی برای انصاف نیوز نوشت:
جماعتی که اقلیتی تندرو ذیل جریان اصولگرا را تشکیل می‌دهند و بزرگان این جریان سیاسی هم از آنان دل خوشی ندارند به خودی خود با همه‌ی سر و صداهایی که دارند واجد اهمیت نیستند و می‌توان به سادگی از کنارشان عبور کرد اما مشکل از جایی شروع می‌شود که این حضرات و بزرگانشان عادت کرده‌اند که رهبری نظام و مقوله‌ی ولایت فقیه و ولایت پذیری و مانند آن را مختص خود دانسته و هر فرد و جریانی که منتقدشان باشد را متهم به ضدیت با ولایت فقیه و عداوت داشتن با رهبری نمایند. همین منتسب کردن خود به مقام رهبری و دور نشان دادن دیگران از این مفاهیم ارزشی باعث می‌شود که دیگر نتوان به آسانی از کنار ادعاهای این اقلیت که چون «طبل غازی، بلند آواز و میان تهی» هستند گذشت و باید برخی مسائل که دیر زمانی هم از وقوعشان نگذشته را به آن‌ها یادآوری کرد.
هنگامی که به پیشینه‌ی سیاسی افراد حمله کننده به سفارت بریتانیا و سعودی نگاهی می‌اندازیم انتسابشان به این مدعیان ولایت مداری کاملاً هویداست، دو حرکتی که رهبری نظام درباره‌اش با صراحت گفته‌اند: «من از این کارها بدم می‌آید»، آن‌ها که در وقایع ۸۸ با ادعای حمایت از ولایت به کوی دانشگاه حمله‌ور شدند و آن صحنه‌های تلخ را آفریدند مرتکب اقدامی شده‌اند که مقام رهبری درباره‌اش چنین گفته است «دل انسان را خون می‌کند»، افرادی که به پشتوانه‌ی تشکل‌هایی که برای همه هویتشان روشن است و در گزارش رسمی مجلس اشاره‌هایی به آن‌ها شده است و به چهره‌های اصولگرایی مثل لاریجانی، توکلی، مطهری، افروغ و … هم رحم نمی‌کنند چه برسد به دیگران و علیه آن‌ها شعار مرگ بر ضد ولایت فقیه سر می‌دهند و جلسات را بر هم می‌زنند کی کی قرار است یاد بگیرند که همین رهبری که در ظاهر سنگش را به سینه می‌زنند اعلام کرده است که چنین رفتارهایی خلاف شرع است.
این نمونه‌ها فقط چند تایی از رفتارهای مدعیان ولایت مداری در این سالها بود، حالا روزگار، آزمونی دیگر برایشان تدارک دیده است؛ مدتی پیش رهبری معظم برای بار چندم از نقد خود استقبال کرده و به صریح‌ترین شکل ممکن به «کاسه‌های داغ‌تر از آش» گفته‌اند که مخالفت با نظرات و اظهارات رهبری جرم نیست، در دیدار اخیر هم در تعریف مفهوم «انقلابی» اعلام داشته‌اند که «انقلابی شجاع است و از کسی نمی‌ترسد».
با توجه به این نظرات باید دید که آیا نوع مواجهه‌ی حضرات مدعی بصیرت با فضای ممنوعه‌ای که به ناحق در نقد برخی از امور ایجاد شده است تغییری خواهد کرد یا همچنان ادعای ولایت مداری‌شان گوش فلک را کر می‌کند و به شکل همزمان خلاف توصیه‌های رهبری حرکت خواهند کرد.
